Xiamen (uitspreken als sjamun), of ook wel Amoy, was de stad waar ik afgelopen week twee dagen heb verbleven. Een voor Chinese begrepen bescheiden stad van circa 4 miljoen inwoners. Dit was een bijzondere plek. Het ligt vlak bij Taiwan en is een van de concessies net als Hong Kong, Sjanghai en Guangzhou waar met westerse wereld handel mocht worden gedreven. De Nederlanders hadden in de Gouden Eeuw Taiwan in handen; Formosa. De tijd dat de voorouders van mijn Indische familietak zich vestigden in het huidige Indonesië (lees meer over dit stukje familiegeschiedenis hier). De Nederlanders hebben ook geprobeerd de stad Amoy in handen te krijgen, maar dat is niet gelukt. De Chinezen hebben ze met succes afgeslagen en terug de zee in gedreven.
In de baai ligt ook het eiland Gulangyu. Daar hadden na de Opiumoorlog de westerse landen hun concessie en daar waren de consulaten gevestigd. Dit was eind 19de eeuw. Ook het Nederlandse consulaat is er nog te vinden. Het eiland is beschermd en veel oude gebouwen staan er nog. Er is geen hoogbouw en autovrij. Vanaf het eiland Gulangyu migreerden vele Chinezen over de hele wereld. Juist vanuit deze zuidoostelijke regio van China emigreerden veel Chinezen door de eeuwen heen. Nu in mindere mate want China is inmiddels de tweede economie van de wereld.
En ongeveer honderd jaar geleden doolde de Friese schrijver, dichter, arts Slauerhoff als scheepsarts door deze verre regio. Moedwillig langzaam stervend aan zijn zwakke gestel, maar tegelijk donkerzwart scheppend was. Ik vond het een bijzondere, historische plek.
Zie voor foto's hier.
